Ervaring van Jildou: Joepie de vakantie is (bijna) over!

Het idee van een vakantie is best leuk: heerlijk niets doen, dagenlang uitslapen en elke ochtend bedenken waar je zin in hebt. Geen gehaast en geren. Geen lunchtrommels, schooltassen en zakelijke werkkleding die je moet strijken. Heerlijke uitjes met het hele gezin, waarbij iedereen blij lachend door de duinen rent.

Horizontaal

Maar heel eerlijk: ik ben blij als de school weer begint. Het vakantieleven met een 14-jarige puberzoon is niet per definitie een groot feest. Hij brengt zijn dagen het liefst horizontaal door: liggend dus. Dat heeft iets met groeien te maken, zegt een vriendin van mij, die er ervaring mee heeft. Daar gaat blijkbaar alle energie naartoe. Dus kijk ik een zomer lang naar een lange, groeiende, liggende – bij voorkeur gamende - slungel met een zware stem op de bank.

Dat is best irritant. De meeste ideeën om iets ‘leuks’ te gaan doen worden afgedaan met: “Zucht, geen zin in, ik wil liever thuis blijven”. En de man in huis ergert zich zó aan zijn hangende zoon, dat de sfeer in huis niet altijd geweldig is.

Niets verwachten

Hoe krijg je nog een beetje beweging in je puber? Ik heb ontdekt dat je ze totaal niet kunt dwingen. Iets met intrinsieke motivatie: het moet van binnenuit komen.  Je moet dus eigenlijk niet te veel verwachten. Dat scheelt een hoop teleurstelling en frustratie.

Wat wel kan, is voorwaarden scheppen. Bij ons zijn twee weken Frankrijk met zwembad en andere pubers in de buurt een goede uitnodiging. Pubers hangen graag rond een zwembad samen met andere pubers.

Uitjes zonder ‘douchbachs’

En de andere weken laat ik het gewoon los. En zo kan onverwacht gebeuren dat de zoon met vrienden en vriendinnen afspreekt om iets samen te gaan doen (door mij in stilte uitbundig toegejuicht!).  De ontmoeting bereiden ze voor via een of andere game-chatroom. Een bont gezelschap van real-life vrienden, Twitter-vrienden en YouTubevrienden ontmoet elkaar op Utrecht Centraal. Ik ben even meegegaan om te kijken of de kust veilig was. Uiteraard op veilige afstand, zodat niemand wist dat moeder mee was. En eigenlijk vond mijn zoon dat best heel fijn.  Hij had een topmiddag, want: “Iedereen was zoals ik. Ze waren allemaal lief, niemand hing de ‘douchbach’ uit” (pubertaal voor iemand die zichzelf heel gaaf vindt, een poser/opschepper).

En zo kwam mijn hangende puber dus vanzelf in beweging! Dat ik daar zo weinig invloed op heb, is even wennen. En ook wel weer goed nieuws: kan ik ook gewoon gaan doen waar ik zin in heb!

Over mij

Ik ben Jildou, 45 jaar en woon samen met mijn vriend en onze puberzoon van 14 in Amsterdam. Mijn zoon is uitermate eigenzinnig, wat heel leuk is en vaak ook uitdagend. Het grappige is dat hij eigenlijk steeds makkelijker in de omgang wordt. Ik ben zelfstandig ondernemer (organisatiecoach), mijn vriend is drummer en als gezin hebben we een enorme liefde voor lekker eten.